Op de schouders van het verleden

In het gedicht ‘Op de schouders van het verleden’ gaat het niet alleen om herdenken, maar ook om doorgeven. „We moeten bewust omgaan met het water en onze leefomgeving, anders verknallen wij het voor volgende generaties.” Een belangrijk puzzelstukje was dus om heden en verleden aan elkaar te koppelen. Het waterschap dankt zijn bestaansrecht onder andere aan vreselijke rampen zoals die van 1953. „Wij kunnen in het hier en nu leven, omdat de problemen van toen zijn opgelost. Dat geeft aan hoe belangrijk water en veiligheid zijn voor een gemeenschap.” En daarmee is de cirkel rond. „Het gaat altijd om mensen en verbinding.”